Ερμηνεία και σχολιασμός της Ευαγγελικής Περικοπής της Κυριακής της Απόκρεω

Η σημερινή Ευαγγελική Περικοπή έρχεται να μας υπενθυμίσει μια μεγάλη αλήθεια. Την περασμένη Κυριακή μίλησε το Ιερό Ευαγγέλιο για την αγαθότη­τα του Θεού-Πατέρα, που περιμένει το πλάσμα Του να επιστρέψει. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας κάμει να ξεχάσουμε και την δικαιοσύνη Του. Ο Θεός δεν είναι μονάχα στοργικός Πατέρας. Είναι και δίκαιος Κριτής. Δεν είναι μόνο αγάπη, αλλά και δικαιοσύνη. 

Θα κρίνει τον Κόσμο ο Χριστός, μας λέει το Ευαγγέλιο, και μάλιστα όχι αυθαίρετα, αλλά σύμφωνα με τα έργα μας. Άλλωστε η Τελική Κρίση αποτελεί μία πραγματικότητα που θα γίνει, όπως ομολογείται και στο Σύμ­βολο της Πίστεώς μας: «Και πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς...».

Όλη η Πίστη μας στηρίζεται πάνω στο γεγονός της κοινής Ανάστασης και της αιωνίου ζωής. Αν δεν υπήρχε αιώνια ζωή και Ανάσταση, όλη η Πίστη μας θα ήταν μάταιη. Όμως ο Χριστός μας είναι σαφής και συνεχώς αναφέρεται στη διδασκαλία Του σ' αυτήν την άλλη ζωή, στη Βασιλεία του Θεού και μας καλεί όλους να την κερδίσουμε. 

Καλούμαστε, λοιπόν, μέσα από το σημερινό Ευαγγέλιο να συνειδητοποιή­σουμε τρία πράγματα:

• Πρώτον, ότι Κριτής μας θα είναι ο Ιησούς Χριστός, ως Θεός. Σωτήρ ο Χριστός, αλλά και Κριτής. Αν την πρώτη φορά ήρθε ταπεινός στη γη, για να σώσει τον κόσμο, τώρα θα έλθει «ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ», για να κρίνει τον κόσμο. 

• Δεύτε­ρον, θα κρίνει όχι μόνο τούς Χριστιανούς, ούτε μόνο τούς εθνικούς, όπως πίστευαν οι Εβραίοι για την Κρίση του Θεού. Θα κρίνει όλους τους ανθρώπους, Χρι­στιανούς και μη, πιστούς και απίστους. 

• Τρίτον, το κριτήριο θα είναι η αγάπη. Η στάση μας, δηλαδή, απέναντι στους συνανθρώπους μας. Καθο­λική - παγκόσμια η κρίση, καθολικό - παγκόσμιο και το κριτήριο. Ο παγκόσμιος νόμος της ανθρωπιάς, στον όποιο συναντώνται όλοι, Χριστιανοί και μη. Και όσοι γνώρισαν τον Χριστό και όσοι δεν μπόρεσαν να Τον γνωρίσουν και γι' αυτό έμειναν μακριά από το Ευαγγέλιό Του. Στον Νόμο αυτό δεν υπάρχει χώρος για προφάσεις και δικαιολογίες. Η πείνα, η δίψα, η γύ­μνια, η αρρώστια, η φυλακή δεν μπορούν να μείνουν κρυφά, για να έχει το δικαίωμα να ισχυρισθεί κάποιος πώς δεν τα πρόσεξε... 

Πηγή: Κυριακή της Απόκρεω

Πώς, λοιπόν, θα ακούσουμε κι εμείς το.. «Ελάτε οι ευλογημένοι από τον Πατέρα Μου, να κληρονομήσετε τη Βασιλεία, που είναι ετοιμασμένη για σας από τον καιρό που χτίστηκε ο κόσμος»;

Ευλογημένους ονομάζει ο Κύριος εκείνους τους ανθρώπους που έζησαν τη ζωή που τους δόθηκε με αγάπη για το Θεό πρώτα και πάνω από όλα και έπειτα αγάπη για τον πλησίον. Γιατί το κριτήριο, με το οποίο θα κρίνει τους ανθρώπους σε αυτό το δικαστήριο, την Τελική Κρίση, θα είναι η αγάπη! Όμως ζητάει έμπρακτη αγάπη, αυτή δηλαδή που περιλαμβάνει έργα! Καθώς ο Θεός μάς έπλασε ως μέλη της κοινωνίας Του, ζητάει από εμάς να είμαστε φιλεύσπλαχνοι και ελεήμονες. Και στον καθένα από εμάς καθρεπτίζεται η εικόνα του Χριστού, γι' αυτό λέει πως, «αν φερθήκατε με αγάπη έστω και στον πιο τελευταίο άνθρωπο, είναι σαν να φερθήκατε σε Μένα τον Ίδιο με αγάπη».

Οι δίκαιοι έδωσαν φαγητό στον πεινασμένο Χριστό, νερό στον διψασμένο Χριστό, ρούχα στο γυμνό Χριστό, επισκέφθηκαν τον άρρωστο Χριστό και Τον είδαν στη φυλακή.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να έχουμε αγάπη. Να μοιραζόμαστε αυτό που έχουμε, να συγχωρούμε, να δείχνουμε καλοσύνη, να στηρίζουμε τους άλλους, να μην κάνουμε κακό, αλλά και να βλέπουμε στο πρόσωπό τους το πρόσωπο του Χριστού, όπως και σε μας. Μην ξεχνάμε ότι οι Άγιοι Πατέρες μάς λένε ότι η πνευματική ελεημοσύνη είναι ανώτερη από την υλική ελεημοσύνη! Και πνευματική ελεημοσύνη είναι το να βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας πνευματικά, ψυχικά. Είτε αυτό σημαίνει να επισκεπτόμαστε έναν άρρωστο είτε να ακούμε και να συμμετέχουμε στον πόνο του συνανθρώπου μας είτε να προσέχουμε τι θα πούμε στον συνάνθρωπό μας, ώστε να μην τον στεναχωρέσουμε ή τον προσβάλλουμε… Και πόσα άλλα παραδείγματα… Πρωτίστως όμως να προσευχόμαστε στο Θεό για όλους. Γιατί η προσευχή είναι αγάπη και μάλιστα είναι η μεγαλύτερη ελεημοσύνη!