Giovanni Giustiniani Longo

 (Ἰουστινιάνης)

26 Ἰανουαρίου 1453

Φτάνουν στὴν Πόλη δυὸ γενουατικὰ πλοῖα μὲ 700 πολεμιστές. Ἐπί κεφαλῆς τοὺς ἦταν ὁ (Γενουάτης) Giovanni Giustiniani Longo (Ἰουστινιάνης). Γεννημένος τὸ 1418, ἐξαιρετικὸς στρατιωτικὸς καὶ εἰδικὸς στὴν ἀντιμετώπιση τῶν πολιορκιῶν, ἔλαβε τὸν τίτλο του πρωτοστράτορα καὶ τὴν ὑπόσχεση ὅτι θὰ τοῦ παραχωρηθεῖ ἡ Λῆμνος, ἂν ἡ Πόλη δὲν πέσει.

Ἐπιδέξιος, γενναῖος καὶ ἀκούραστος κέρδισε τὸν θαυμασμὸ καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη ὅλων, ἐνῷ ἡ ἔμπνευση τοῦ γιὰ τὴν αὐτοσχέδια κατασκευὴ ὀχυρωματικοῦ ἀναχώματος στὴ θέση τῶν κατεστραμμένων ἐξωτερικῶν τειχῶν, δυσκόλευε ἀφάνταστα τὸν Ὀθωμανικὸ στρατό. Ὅμως ὁ σπουδαῖος πολέμαρχος ἀκριβῶς τὴν στιγμὴ τῆς κορύφωσης τῆς τελικῆς μάχης τραυματίστηκε καὶ ἀποχώρησε.

Τρίτη 29 Μαΐου 1453: 1.30 π.μ.

Ξεκινᾶ ἡ φοβερὴ ἐπίθεση τῶν Ὀθωμανῶν. Οἱ γενναῖοι ὑπερασπιστὲς ἀντιστέκονταν μὲ κάθε τρόπο. Ὁ Μωάμεθ ἔβλεπε ὅτι γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ δὲν μποροῦσε νὰ ἐπιβληθεῖ.

Λίγο πρὶν τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἥλιου, μιὰ βολίδα μπομπάρδας (κανονιοῦ), χτύπησε τὸν Ἰουστινιάνη διαπερνῶντας τὸν θώρακά του. Αἱμορραγῶντας ἀσταμάτητα, μέσα σὲ ἀφόρητους πόνους, ὁ Γενοβέζος ζήτησε ἀπὸ τὸν Παλαιολόγο νὰ φύγει. Παρὰ τὶς προσπάθειες τοῦ αὐτοκράτορα, ὁ Ἰουστινιάνης δὲν μεταπείστηκε. Τὸν ἀκολούθησαν οἱ ἄντρες του.

Ὁ Ἰουστινιάνης κατέφυγε με πλοίο στὴ Χίο, ὅπου πέθανε τὴν 1η Ἰουνίου 1453.

Ὅλοι οἱ χριστιανοὶ χρονικογράφοι τῆς ἐποχῆς, παραδέχονται ὅτι πληγώθηκε ἀπὸ Ὀθωμανικὸ βέλος ἢ βολή, ὅμως ὑπάρχουν διαφορετικὲς ἐκτιμήσεις, τόσο γιὰ τὸ σημεῖο τοῦ τραυματισμοῦ, ὅσο καὶ γιὰ τὴν σοβαρότητα του, ἐνῷ δὲν λείπουν καὶ οἱ ἐπικρίσεις ἀναφορικὰ μὲ τὴν ἀποχώρηση του....

Ὁ Φραντζῆς μᾶς πληροφορεῖ ὅτι τραυματίστηκε στὰ πόδια καὶ ὅτι παρὰ τὶς ἐκκλήσεις τοῦ Αὐτοκράτορα δείλιασε καὶ ἔφυγε, ἐνῷ ὁ Δούκας κάνει λόγο γιὰ τραυματισμὸ στὸ χέρι πίσω ἀπὸ τὸν βραχίονα ἀπὸ μολυβένια σφαῖρα, ἡ ὁποία τρύπησε τὴ σιδερένια χλαμύδα, προσθέτοντας ὅτι δὲν μποροῦσε νὰ ἀνακουφιστεῖ καθόλου ἀπὸ τὸν πόνο.

Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὁ Ἰουστινιάνης εἶπε στὸν Βασιλιᾶ νὰ συνεχίσει τὸν ἀγῶνα καὶ ὅτι ὁ ἴδιος θὰ πεταχτεῖ στὸ πλοῖο, γιὰ νὰ τὸν περιθάλψουν καὶ θὰ ἐπιστρέψει πίσω γρήγορα. 

"Στῆθι θαραλλέως , ἐγὼ δὲ μέχρι τῆς νηὸς ἐλεύσομαι κακεὶ ἰατρευθεῖς τάχος ἐπαναστρέψω".