Μάθημα 6

Ἡ Διήγηση τοῦ Συμβάντος τῆς Μυστηριώδους Ἐξαφάνισης τῶν Αἱρετικῶν ἀπὸ τὴ Σύνοδο

Κατὰ τὴ διάρκεια τῶν συνεδριάσεων, ὑπῆρχαν αἱρετικοὶ ποὺ εἶχαν προσπαθήσει νὰ συμμετάσχουν κρυφὰ ἢ μὲ δόλιο τρόπο, γιὰ νὰ ἐπηρεάσουν τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου. Οἱ κυριότεροι αἱρετικοὶ ἐκείνης τῆς περιόδου ἦταν:

• Οἱ Μακεδονιανοὶ (ἢ Πνευματομάχοι), ποὺ δίδασκαν ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν εἶναι Θεός.

• Οἱ Ἀπολλιναριστές, ποὺ ἀρνοῦνταν τὴν πλήρη ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ.

Κατὰ τὴ διάρκεια μιᾶς κρίσιμης συνεδρίασης, οἱ Πατέρες συζητοῦσαν γιὰ τὸ ἂν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι «ὁμοούσιον» μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱό. Οἱ αἱρετικοὶ ἐπιχείρησαν νὰ διαταράξουν τὴ διαδικασία καὶ νὰ προωθήσουν τὶς ἀπόψεις τους. Ὅμως, ξαφνικά, οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐξαφανίστηκαν ἀπὸ τὴν αἴθουσα!

Πνευματικὴ Ἑρμηνεία

Τὸ γεγονὸς αὐτὸ προκάλεσε μεγάλη αἴσθηση μεταξύ των Ὀρθοδόξων Πατέρων. Ἑρμηνεύθηκε ὡς θεϊκὴ ἐπέμβαση, μιὰ ὑπερφυσικὴ ἀπόδειξη ὅτι ἡ παρουσία τους δὲν ἦταν εὐπρόσδεκτη στὴ σύναξη τῆς Ἐκκλησίας. 

Θεωρήθηκε ὅτι:

• Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν ἐπέτρεψε τὴν παρουσία τοὺς τὴ στιγμὴ ποὺ καθοριζόταν ἡ δογματικὴ ἀλήθεια.

• Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας νίκησε καὶ οἱ αἱρετικοὶ ἀπομακρύνθηκαν μὲ τρόπο ἀνεξήγητο.