Η Μεταμόρφωση

Μονάχα τρεις από τους μαθητές, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης, πήγανε με τον Δάσκαλο μαζί στο Όρος Θαβώρ για προσευχή. Κι όπως προσεύχονταν, άλλαξε η μορφή του Δασκάλου, έλαμπε απ' τον ήλιο πιο πολύ. Μα και η φορεσιά Του άλλαξε κι αυτή, γίνηκε από το χιόνι πιο λευκή κι άστραψε τόσο που δεν μπορούσες να στηλώσεις τη ματιά σου πάνω της.

 Κι ήρθαν δυο άντρες απ' τον Ουρανό -πώς ήρθαν δεν μπορώ να σου το πω- ο Ηλίας και ο Μωυσής. Με τέτοια δόξα ήρθαν και λέγανε πως έφτασε η ώρα, καθώς και οι Προφήτες το είχαν προφητέψει. Έφτασε η ώρα η τρανή που εκεί, στην πόλη την ιερή, την Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς θα μαρτυρήσει.

 Στο μεταξύ σ' ύπνο βαθύ οι τρεις οι μαθητές είχανε πέσει. Κι, όταν ξυπνήσανε, τους είδανε τους τρεις μαζί.

 Κι είχε τόση γαλήνη κι ομορφιά η ώρα εκείνη -ο Θεός με τους Προφήτες να μιλάει- που ξέχασαν τους εαυτούς τους. Ξέχασαν πού βρίσκονται κι ο Πέτρος είπε αθώα και απλά:

 – Αχ! Δάσκαλε, ας μέναμε εδώ για πάντα. Θα στήναμε στα γρήγορα για Σένα μια σκηνή και για τον Μωυσή ακόμα μία, και άλλη μια για τον Ηλία.

 Μα ως που να πει αυτά ήρθε ένα σύννεφο και όλους τους κάλυψε. Πόσο φοβήθηκαν οι μαθητές σαν είδανε το θαυμαστό! Κι από το σύννεφο μια βροντερή φωνή είπε:

 -Αυτός είναι ο Γιος Μου, π' αγαπώ! Να Τον ακούετε!

 Κι άρπαξε το σύννεφο τον Μωυσή και τον Ηλία και μοναχός έμεινε εκεί ο Ιησούς.

 Μόνος· στα πόδια Του πεσμένοι εμπρός οι μαθητές, που αξιώθηκαν να δουν τη Μεταμόρφωση του Δασκάλου.

 Είδαν τη Δόξα του Θεού τόσο, όσο η φτωχή ανθρώπινη ψυχή και η ανθρώπινη ματιά μπορεί ν' αντέξει.

Λουκ. θ' 28-36