Κυριακή του Παραλύτου

Η Κυριακή του Παραλύτου είναι η τρίτη Κυριακή μετά το Πάσχα και θυμόμαστε το θαύμα της θεραπείας του παραλύτου, που έκανε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια της Πεντηκοστής των Ιουδαίων και το διηγείται ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Η ίαση του επί 38 χρόνια παραλύτου γίνεται στην προβατική κολυμβήθρα, την Βηθεσδά, στα Ιεροσόλυμα. το οποίο έγινε από τον Ιησού Χριστό σε μια δεξαμενή νερού κοντά στην προβατική πύλη της Ιερουσαλήμ.

Τι ήταν η Προβατική Κολυμβήθρα;

   Το όνομα της προέρχεται από την Αραμαϊκή λέξη Βηθεσδά, που σημαίνει οίκος του ελέους. Η κολυμβήθρα βρίσκεται δίπλα από την Ιερά Μονή Αγίας Άννης. Έχει 5 στοές και κάτω από τις στέγες της ήταν ξαπλωμένο πλήθος αρρώστων τυφλοί, κουτσοί, ανάπηροι που περίμεναν να κυματίσει το νερό γιατί από καιρό σε καιρό ένας Άγγελος Κυρίου κατέβαινε στη δεξαμενή και ανατάραζε τα νερά και όποιος έμπαινε πρώτος γινόταν καλά.

   Η ονομασία Προβατική Κολυμβήθρα επικράτησε από την προβατική πύλη, από την οποίαν περνούσαν και πλένονταν τα πρόβατα που προορίζονταν για θυσία. Ο Ηρώδης διασκεύασε τις 5 στοές σε μαρμάρινες δεξαμενές. Αργότερα έγιναν εκκλησίες.

Θέλεις υγιής γενέσθαι;

   Ο Κύριός μας, καθώς βρισκόταν μαζί με τους μαθητές του στα Ιεροσόλυμα, πέρασε από έναν χώρο, όπου υπήρχαν πολλοί άρρωστοι, που υπέφεραν από διάφορες ασθένειες. Στο κέντρο του χώρου αυτού υπήρχε μια δεξαμενή γεμάτη με νερό. Κατά διαστήματα ένας άγγελος τάραζε το νερό και τότε, όποιος άρρωστος προλάβαινε να πέσει μέσα στη δεξαμενή γινόταν καλά.

   Μεταξύ των αρρώστων αυτών βρισκόταν κι ένας άνδρας, που ήταν παράλυτος επί 38 χρόνια, κάτι που το γνώριζαν πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Ιησούς.  Εκεί ο Ιησούς, μόλις αντίκρισε τον παράλυτο, τού είπε:

«Θέλεις να γίνεις καλά»;

Κι εκείνος Του απάντησε: «Κύριε, δεν έχω άνθρωπο να με βοηθήσει να πέσω πρώτος μέσα στα νερά, όταν τα κινήσει ο Άγγελος. Πάντοτε κάποιος άλλος προλαβαίνει να πέσει πρώτος».

Ο Κύριος, αφού τον άκουσε να εξιστορεί το δράμα του, του είπε:

«Άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει»

   Και αμέσως τα πόδια του παράλυτου άνδρα δυνάμωσαν, σηκώθηκε, φορτώθηκε το κρεβάτι του και έφυγε.   

   Λίγες μέρες μετά, όταν ο Ιησούς τον είδε στον Ναό, του είπε:

«Διαπίστωσες ότι έγινες καλά. Από δω και πέρα πρόσεχε τη ζωή σου, μην αμαρτάνεις, για να μη σου συμβεί κάτι χειρότερο». Κι ο πρώην παράλυτος διέδωσε ότι ο Ιησούς είναι εκείνος που τον θεράπευσε.

Νά ἡ αἰτία γιά τήν ὁποία ὁ Κύριος ἐρώτησε τόν παράλυτο:

«Θέλεις υγιής γενέσθαι;». Ποιός τόν ὡδήγησε σέ αὐτή τήν ἀξιοθρήνητη κατάστασι; Ποιός ἄλλος; Ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός του, οἱ ἀσωτεῖες, οἱ ἁμαρτίες του, ἡ ζωή μακριά από τον Θεό, πού συχνά φέρνει βαρειές ἀρρώστειες καί μεγάλα δυστυχήματα.

   Η ἁμαρτία ὄχι μόνο καθιστᾶ τόν ἄνθρωπο ἀκάθαρτο, ἀλλά τόν κάνει νά μή θέλει να γιατρευτεῖ ἀπό τήν ἁμαρτωλή κατάσταση. Διότι τώρα, ἀφότου ἦρθε ὁ Χριστός, μόλις ὁ ἄνθρωπος θελήσει να θεραπευθεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία, τόν γιατρεύει ὁ Κύριος ἀμέσως. Καί ρωτᾶ τόν καθένα αὐτό πού ρώτησε τόν παράλυτο: Θέλεις υγιής γενέσθαι;

Ὅποιος δέν θέλει, δέν γιατρεύεται.

Ὅποιος ὅμως θέλει, τόν γιατρεύει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ὅταν πραγματικά θέλει κανείς, θά ἐκδηλώσει καί πίστη ἀληθινή· καί ὅταν ἔχει ἀληθινή πίστη, θά ἐκδηλώσει και αληθινή θέληση. Οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι πού δέν ξέρουν, πού ἔχει ὁ καθένας τους τόν δικό του θεό –ἄσχετα ἂν ὀνομάζον ται χριστιανοί- μπορεῖ νά ταλαιπωροῦνται καί νά μή βρίσκουν ἀνάπαυση καί θεραπεία. Ἐμεῖς ὅμως οἱ χριστιανοί δέν δικαιολογούμαστε.

Ὅταν μᾶς ρωτάει ὁ Κύριος «Θέλεις να γίνεις καλά;»,

νά μποροῦμε νά ἀπαντοῦμε: «Ναί, Κύριε, θέλω να γίνω καλά».