Να, έτσι να προσεύχεσθε  

 (Η Κυριακή προσευχή)

Τι μέρα και τούτη που ξημέρωσε!
 Απάνω στο βουνό, κόσμος πολύς. Ποιον μαζεύτηκαν να ακούσουν; Μα φυσικά τον Χριστό! Κάτω, στα πόδια τους να λαμπυρίζει η λίμνη και ο Δάσκαλος να λέει τα πρωτάκουστα!
 Άχνα δεν έβγαινε απ' τους ανθρώπους· ζώα, δέντρα, φυτά, πουλιά, σωπαίνανε κι αυτά. Ρουφούσε όλη η πλάση τα λόγια, που όμοια δεν άκουσε η γη.
 Πόσα είπε ο Χριστός; Πολλά! Για τους φτωχούς, εκείνους που δεν κάνουν τους σπουδαίους, τους ταπεινούς, μίλησε, γι' αυτούς που είναι απλοί και έχουν καθαρή  καρδιά, τους σπλαχνικούς, γι' αυτούς που αγαπάνε την ελεημοσύνη, την ειρήνη. Μα, πρόσεξε, εκείνη την ειρήνη που δίνει ο Χριστός.

 Πόσα δεν είπε ο Κύριος εκείνο το πρωϊνό!
 Και στα στερνά για προσευχή μίλησε:
 – Λέτε να μην ξέρει ο Πατέρας μας τι ανάγκες έχετε; Γι' αυτό, μη λέτε περιττά, μη λέτε λόγια πολλά. Να, έτσι να προσεύχεστε:

 Πάτερ ἡμῶν: Πατέρας ο Θεός κι εγώ παιδί Του. Μα και του πλαϊνού Πατέρας είναι, που πάει να πει ότι είναι αδελφός ο πλαϊνός. Πατέρα μας, λοιπόν, θα Σε ονομάσω.
 Ὁ ἐν τοῖς Οὐρανοῖς: Εσύ παντού υπάρχεις, μα στον ουρανό στρέφω τα μάτια μου. Στον ουρανό που ούτε αρχή, μα ούτε τέλος έχει, εκεί που όλοι χαρωπά στο θέλημά Σου υπακούνε.
 Ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου: Κάνε με τη ζωή μας το όνομά Σου να δοξάζεται. 
 Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου: Κι ύστερα, Σε παρακαλώ, να 'ρθει η Βασιλεία Σου στη γη.
 Γενηθήτω τὸ θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης: Κι ως γίνεται στον ουρανό το θέλημά Σου απ' τους Αγγέλους, μα κι απ' τους Αγίους Σου, κι όπως το σύμπαν πορεύεται κατά τον Νόμο Σου, έτσι, όμοια κι απαράλλαχτα, να γίνεται κι εδώ στη γη.
 Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον: Εσύ και το δικό Σου το ψωμί θέλουμε να μας τρέφει κάθε μέρα. Για αύριο δε νοιάζομαι. Εσένα έχω Πατέρα.
 Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν: Συγχώρα μας για ό,τι κάναμε κακό, κι εμείς με τη σειρά μας, του αδελφού μας το στραβό να το ξεχάσουμε.
 Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥύσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ: Και πόσο Σε παρακαλώ, να μην αφήσεις να μ' αγγίζει πειρασμός, αλλά απ' τον πονηρό Εσύ να μας γλιτώσεις, να μας σώσεις!
 Αμήν: Ας γίνουν τούτα που παρακαλώ, Πατέρα μου, που είσαι εκεί στον ουρανό. Και το ζητώ Πατέρα μου από Σένα, γιατί Εσύ είσαι ο δοξασμένος Βασιλιάς που έχεις τη δύναμη. Εσύ, ο Θεός Πατέρας, ο Υιός Σου και το Πνεύμα Σου το Άγιο, Αμήν.

Ματθ. στ', 9-13