Ο Ιακώβ στην Αίγυπτο...

Ὅταν ὁ Ἰακὼβ ἔμαθε ἀπὸ τὰ παιδιά του ὅτι ζοῦσε τὸ ἀγαπημένο του παιδί, ὁ Ἰωσήφ, δὲν τὸ πίστεψε. 

Μόλις ὅμως εἶδε τὶς ἅμαξες ποὺ εἶχε στείλει ὁ Ἰωσὴφ, γιὰ νὰ ταξιδέψουν ὅλοι μαζί, πίστεψε καὶ ἄρχισε νὰ ἑτοιμάζεται γιὰ τὸ ταξίδι. Ὕστερα ἀπὸ λίγες ἡμέρες ξεκίνησαν. 

Ὁ Ἰωσήφ, ὅταν ἔμαθε ὅτι ἔρχεται ὁ πατέρας του, ἔτρεξε νὰ τὸν συναντήσει. Μόλις ἀντίκρισε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ἀγκαλιάστηκαν μὲ δάκρυα στὰ μάτια καὶ φιλήθηκαν. 

Δεκαεφτὰ χρόνια ἔζησε ὁ Ἰακὼβ στὴν Αἴγυπτο καὶ ἐκεῖ πολὺ γέρος πέθανε, ἀφοῦ εὐλόγησε ὅλα του τὰ παιδιὰ καὶ προφήτεψε ὅτι ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα θὰ γεννηθεῖ ὁ Χριστός. Τὰ παιδιά του καὶ πολλοὶ Αἰγύπτιοι ἔφεραν τὸ σῶμα του στὴν πατρικὴ γῆ, δηλαδὴ στὴ Χαναάν, ὅπου τὸ ἔθαψαν μὲ πολλὲς τιμές. 

Ὕστερα ἀπὸ πολλὰ χρόνια πέθανε καὶ ὁ Ἰωσήφ, ἀφοῦ εὐλόγησε ὅλες τὶς οἰκογένειες τῶν ἀδερφῶν του. Τοὺς ζήτησε ἀκόμη, ὅταν θὰ γύριζαν στὴν πατρίδα τους, νὰ ἔπαιρναν μαζί τους καὶ τὰ κόκκαλά του καὶ νὰ τὰ ἔθαβαν ἐκεῖ, στὴ γῆ τῶν πατέρων τοὺς Ἀβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ.

-Ὁ Θεός, εἶπε, θὰ σᾶς ὁδηγήσει πάλι μία μέρα στὴν πατρική μας γῆ, τὴ γῆ Χαναάν.

Ἔτσι πέθανε ἥσυχος κι εὐτυχισμένος ὁ καλὸς Ἰωσήφ. 

Ὅπως εἴπαμε καὶ σὲ παλαιότερο μάθημα, ἡ ἐκκλησία μας τὸν ὀνόμασε «πάγκαλο», γιατί ἦταν ὡραιότατος, στὴν ψυχὴ πρωτίστως, στολισμένος μὲ πολλὲς ἀρετές.

Γιορτάζουμε τὴ μνήμη τοῦ κάθε χρόνο τὴ Μεγάλη Δευτέρα. 

Ἐπίσης, ἡ ἐκκλησία μας ἔχει ὁρίσει κάθε ἔτος τὴ δεύτερη Κυριακὴ πρὶν τὰ Χριστούγεννα νὰ τιμᾶται ἡ μνήμη ὅλων τῶν προπατόρων τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ τῶν πρωτοπλάστων Ἀδὰμ καὶ Εὖας, τοῦ Σήθ, τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαάκ, τοῦ Ἰακὼβ καὶ τοῦ Ἰωσήφ.