Ο Ιησούς και τα παιδιά

Πόσο στ' αλήθεια τ' αγαπάει τα παιδιά ο Ιησούς!
 Σαν έβλεπε ένα παιδί ο Δάσκαλος, χτυπούσε με λαχτάρα η καρδιά Του. Είναι τόσο αθώα και απλά και ταπεινά, τα μάτια τους ορθάνοιχτα κοιτούν στον ουρανό. Και σαν πηγαίνουνε να κοιμηθούνε, ένα Αγγελάκι τούς λέει αγγελικό νανούρισμα  στο αυτί· άλλος, μεγάλος Άγγελος αυτός, τα βλέφαρά τους αγγελοφιλάει, μετά στη χώρα του Παράδεισου τα κουβαλάει. Να ήταν κι οι μεγάλοι σαν αυτά!

 Γι' αυτό πολλές φορές ο Κύριός μας παρακινούσε τους ανθρώπους να μοιάσουν στα μικρά παιδιά.
 Όπως μια μέρα…
 Ήτανε στην Καπερναούμ ο Ιησούς κι ήρθαν οι μαθητές να Τον ρωτήσουνε ποιος άραγε θα είναι ο πιο τρανός και πιο μεγάλος εκεί στη Βασιλεία του Θεού, στη Βασιλεία των Ουρανών.
 Δε βιάστηκε ν' αποκριθεί ο Κύριος.
 Έψαξε με το βλέμμα Του να βρει κάτι που ήθελε.
 Και το βρήκε:
 Ένα παιδί εκεί γυρόφερνε κι έπαιζε και γέλαγε χαρούμενα κι αθώα. Το φώναξε κοντά του ο Ιησούς, το 'βαλε ανάμεσά τους κι είπε:

 – Το βλέπετε τούτο το παιδί; Αν δε μετανοήσετε, αν δεν αλλάξετε μυαλό, που πάει να πει αν δεν αλλάξετε ζωή κι αν δε γίνετε σαν το παιδί αυτό, δε θα μπορέσετε να μπείτε στη Βασιλεία του Θεού . Ο πιο μεγάλος και τρανός στην ουράνια χαρά, θα είναι αυτός, που όπως τούτο το παιδί, θα είναι ταπεινός.

 Και κάτι ακόμα να σας πω:
 Αυτός που στο δικό Μου Όνομα θα βάλει σπίτι του ένα παιδί, να, σαν κι αυτό εδώ, Εμένα θα δεχτεί στο σπιτικό του.

 Άλλοτε πάλι τα παιδιά ευλόγησε.
 Και να πώς έγινε· κάθισε, να σου πω την ιστορία.
 Πόσο γεμάτη ήταν η μέρα! Ο Ιησούς απ' το ξημέρωμα δίδασκε, γιάτρευε τους άρρωστους, που συνεχώς Του κουβαλούσανε οι συγγενείς, οι φίλοι.
 Πραγματικά ήταν μια μέρα, που ούτε στιγμή δεν σταμάτησε ο Δάσκαλος. Και κει που στάθηκε να πάρει μιαν ανάσα, ήρθανε πατεράδες και μανάδες με τα παιδιά από τα χέρια κρατημένα, με τα μωρά στην αγκαλιά. Ζητούσανε να τα αγγίξει με τα χέρια Του τα Άγια, να τα ευλογήσει παρακάλαγαν. Μα οι μαθητές αγρίεψαν. Δεν το έβλεπαν πως ήτανε κουρασμένος ο Δάσκαλος;

 Κι έπειτα, αν Του έμενε λίγο κουράγιο ακόμα, θα ήταν, για να διδάξει το λαό ή για να γιάνει τους αρρώστους. Όχι την ώρα Του να χάνει με παιδιά και με μωρά!
 Και τ' άκουσε αυτά ο Ιησούς· και μάλωσε τους μαθητές: «Αφήστε τα παιδιά να έρθουν κοντά Μου! Και μην τα εμποδίζετε». Έτσι είπε.
 Τα αγκάλιασε μετά, τα χάιδεψε ένα – ένα και τα ευλόγησε ξεχωριστά. Και είπε πάλι:

– Για τα παιδιά είναι φτιαγμένη η Βασιλεία του Θεού. Κι όποιος δε μοιάσει σε αθωότητα μ' αυτά, όποιος παιδί δεν ξαναγίνει, δε θα μπει στη Βασιλεία αυτή».

 Και με στοργή κι αγάπη, ώρα πολλή το κάθε βρέφος και το κάθε μικρό παιδάκι ευλογούσε.

Λουκ. ιη' 15, Ματθ. ιθ΄ 13, Μαρκ. 13-16