Μάθημα 7

Πῶς ἀντικρούστηκαν οἱ Ἀπολλιναριστὲς ἀπὸ τοὺς Πατέρες κατὰ τὴ Β' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο;

Οἱ Ἀπολλιναριστὲς δίδασκαν ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε ἀνθρώπινη ψυχὴ καὶ νοῦ, ἀλλὰ μόνο θεϊκὴ λογική.

Τὰ ἐπιχειρήματα τῶν Πατέρων:

Α. Ἀποδείξεις μέσα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε ἀνθρώπινη ψυχὴ

1. Κατά Ματθαῖον 26:38 – Ὁ Χριστὸς εἶπε:

> «Περίλυπος ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου».

> Ἂν δὲν εἶχε ἀνθρώπινη ψυχή, πῶς μποροῦσε νὰ νιώθει λύπη;

2. Κατά Λουκᾶν 2:52 – Ὁ Ἰησοῦς «προέκοπτε σοφία».

> Ἂν δὲν εἶχε ἀνθρώπινο νοῦ, πῶς γινόταν νὰ αὐξάνει στὴ σοφία;

3. Πρός Ἑβραίους 2:17 – Λέει ὅτι ὁ Χριστὸς ἔγινε «κατὰ πάντα ὁμοιωθῆναι τοῖς ἀδελφοῖς».

> Ἄρα εἶχε καὶ ἀνθρώπινο νοῦ.

Β. Δογματικὸ ἐπιχείρημα: «Τὸ μὴ προσληφθέν, ἀθεράπευτον»

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος εἶπε:

> «Ὃ γὰρ οὐ προσέλαβεν, οὐκ ἐθεράπευσεν».

(Ὅ,τι δὲν πῆρε πάνω Του ὁ Χριστός, δὲν σώθηκε.)

Ἂν ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε ἀνθρώπινη ψυχή, τότε ἡ ἀνθρώπινη ψυχὴ δὲν σώθηκε!

Ἄρα, γιὰ νὰ σώσει ὁλόκληρο τὸν ἄνθρωπο, ἔπρεπε νὰ ἔχει καὶ ἀνθρώπινο σῶμα καὶ ἀνθρώπινη ψυχή.

Γ. Ἀπόφαση τῆς Συνόδου

Οἱ Πατέρες ἐπιβεβαίωσαν ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος.

Οἱ Ἀπολλιναριστὲς ἀναθεματίστηκαν καὶ ἡ διδασκαλία τοὺς ἀπορρίφθηκε.

Συμπέρασμα κατὰ τῶν Ἀπολλιναριστῶν

Ὁ Χριστὸς ἔχει τέλεια ἀνθρώπινη φύση (σῶμα, νοῦ καὶ ψυχή), γιατί μόνο ἔτσι μπορεῖ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο.

Μὲ αὐτὰ τὰ ἐπιχειρήματα, ἡ Β΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἑδραίωσε τὶς βασικὲς ἀλήθειες τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς Πίστης καὶ προστάτευσε τὸ δόγμα ἀπὸ τὶς αἱρέσεις.