Υμνολογία

Τό ἀπολυτίκιο τοῦ Αγίου Νικήτα εἶναι:

Ἦχος δ΄. Ἀσκητικῶς προγυμνασθείς.

Ἀκαταγώνιστος όφθείς, αθλοφόρε,
τῶν ἐκ τῆς Ἅγαρ μηχανὰς ἐτροπώσω
καὶ ἀθλήσεις ἔνδοξε στερρότατα,
ξίφος κατεπάλαισας δυσμενῶν ἀοράτων.
Ὅθεν τὸ διάδημα ανεπλέξω τῆς νίκης.
Ὑπὲρ ἡμῶν ἱκέτευε Χριστόν,
νέε Νικήτα, τῶν πίστει τιμώντων σε.

Μετάφραση:

Ἀφοῦ φάνηκες ακαταγώνιστος, ἀθλοφόρε
κατατρόπωσες τὰ τεχνάσματα τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ ἀφοῦ
ἄθλησες, ἔνδοξε, ἀκλόνητα, κατανίκησες τὸ ξίφος τῶν
ἀοράτων ἐχθρῶν. Γι' αὐτὸ φόρεσες τὸ στεφάνι τῆς νίκης. Γιὰ ἐμᾶς ἱκέτευε τὸν Χριστό, νέε Νικήτα, ποὺ μὲ πίστη σε τιμούμε.

Καὶ τὸ κοντάκιο τοῦ Ἁγίου:

Ἦχος δ΄. Ο Ύψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Νεοφανής ὥσπερ ἀστὴρ, αθλοφόρε, ἐξανατείλας τῇ σεπτῇ Ἐκκλησία, τῶν εὐσεβῶν κατηύγασας τα πρόσωπα, πόθῳ εὐφημούντων σε καὶ τελούντων Νικήτα, τῆς στερρᾶς ἀθλήσεως τὴν ὑπέρλαμπρον μνήμην καὶ ἐκβοώντων· Δόξα σοι. Χριστέ, τῷ τὸν ὁπλίτην τὸν σὸν στερεώσαντι.

Μετάφραση:

Σαν νεοφανής αστέρας, άθλοφόρε, ἀφοῦ ἀνέτειλες στη σεβαστή Εκκλησία, κατεφώτισες τὰ πρόσωπα τῶν εὐσεβῶν ποὺ σὲ δοξάζουν μὲ πόθο καὶ τελοῦν, Νικήτα, τὴν ὑπέρλαμπρη μνήμη τῆς γενναίας ἀθλήσεως καὶ φωνάζουν: Δόξα σὲ Σένα, Χριστέ, ποὺ τὸν στρατιώτη τὸν δικό Σου στερέωσες.

Συγχωρέστε με, ἀδελφοί, νὰ προσθέσω κι εγώ ένα,
ἀδόκιμο βέβαια, τετράστιχο στὸν Άγιο Νικήτα, τὸ καμάρι
καὶ τὴν ἐλπίδα τῆς νεολαίας μας:

Στήριξε, Άγιε Νικήτα, τους νέους μας
μέσα στὴν ἄγρια ορφάνια τους.
Μάθε τους πώς ν' ἀγαποῦν τὸν Πατέρα τους,
πὼς νὰ νικοῦν κάθε πόνο καὶ νὰ 'χουν χαρά.