Υμνολογία

Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ἁγρευθεὶς οὐρανόθεν πρὸς εὐσέβειαν, ἔνδοξε,
τῇ τοῦ σοὶ ὀφθέντος δυνάμει δι' ἐλάφου Εὐστάθιε,
ποικίλους καθυπέστης πειρασμοὺς καὶ ἤστραψας ἐν ἄθλοις
ἱεροῖς, σὺν τῇ θείᾳ τῇ συμβίᾳ καὶ τοῖς υἱοῖς,
φαιδρύνων τοὺς βοῶντάς σοι·
δόξα τῷ σε δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δείξαντί σε ἐν παντὶ Ἰὼβ παμμάκαρ δεύτερον.

Μετάφραση:

Ἀφοῦ θηρεύτηκες ἀπ' τὸν οὐρανὸ πρὸς τὴν εὐσέβεια, ἔνδοξε Εὐστάθιε, μὲ τὴ δύναμη Αὐτοῦ ποὺ φάνηκε σὲ σένα μὲ τὴ μορφὴ ἐλαφιοῦ ὑπέστης ποικίλους πειρασμοὺς καὶ ἄστραψες σὲ ἀγωνίσματα ἱερὰ μαζί μὲ τὴ θεϊκὴ σύζυγό σου καὶ τοὺς γιούς σου, δίνοντας λαμπρὴ χαρὰ σ᾿ αὐτοὺς ποὺ φώναζαν σὲ σένα: 

Δόξα σ' Αὐτὸν ποὺ σὲ δόξασε, δόξα σ' Αὐτὸν ποὺ σὲ στεφάνωσε, δόξα σ᾽ Αὐτὸν ποὺ σὲ ἔδειξε σὲ ὅλους μακάριε ὡς δεύτερο Ἰώβ.

Σὲ παρακαλῶ, Άγιε Μάρτυρα πανένδοξε, δέξου κι ἀπὸ μένα
δύο ἐπιγράμματα ἀφιερωμένα στην κλήση σου ἀπὸ τὸν Θεὸ
καὶ τὴν ἐξομοίωση τῶν παθημάτων σου μὲ τὰ παθήματα τοῦ Ἰώβ:

Ζῆλον Ἰὼβ ἔλαβε Πλακίδας ἔλαφον διώκων
θήρας ἐλαύνων θὴρ' αὐτὸς ἐλήφθη ἐών.

Μετάφραση: Τὸν ζῆλον τοῦ Ἰὼβ πῆρε ὁ Πλακίδας και διώκοντας ἕνα ἐλάφι' θηράματα κυνηγώντας, ὁ ἴδιος πιάστηκε σὰν νὰ ἦταν θήραμα.

Χριστὸς ἐθήρευσε Πλακίδαν λύσας ζόφον ἄρδην
Εὐστάθιον δὲ καλῶν μοῖραν ἔδωκεν Ἰώβ.

Μετάφραση: Ὁ Χριστὸς θήρευσε τὸν Πλακίδα ἀφοῦ διέλυσε τὸ σκοτάδι ἀμέσως καί, καλῶντας τον Ευστάθιο, τοῦ ἔδωσε τὴ μοῖρα τοῦ Ἰώβ.

Καὶ λίγοι ἄτεχνοι στίχοι:

Χάριν ἀντὶ χάριτος.
Ὡς ἀστραπὴν πεσόντα τὸν Σατανᾶ ἐγκρέμισες, Εὐστάθιε,
μὲ ἕνα «δόξα Σοι ὁ Θεός μου»
μετὰ τὴν καταιγίδα τῶν συμφορῶν σου.
Γι' αὐτὸ κι ὁ θηρευτής σου Χριστὸς
σοῦ τὰ ξανάδωσε ὅλα ἀλώβητα,
ὅσα σοῦ εἶχε παρμένα.
Κι ἐσὺ γιὰ εὐχαριστία
Τοῦ τὰ προσέφερες ὅλα πάλι αὐτοπροαίρετα.
Γι' αὐτὸ πανοικεί τώρα χορεύεις ἀλήκτως
στη Βασιλεία Του.
Δόξα σοι, Κύριε.

Ἀμήν.